Kiedy to przeczytasz, zrozumiesz terminologię dotyczącą silników krokowych!

Częściowe uzwojenie pomiędzy środkowym odczepem drutu lub pomiędzy dwoma drutami (gdy nie ma środkowego odczepu).

Kąt obrotu silnika bez obciążenia, podczas gdy dwie sąsiednie fazy są wzbudzane

Stawkasilniki krokoweciągły ruch kroczący.

Maksymalny moment obrotowy, jaki wał może wytrzymać bez ciągłego obrotu, przy odłączonych przewodach.

Maksymalny moment statyczny, jaki może przenieść wałsilnik krokowywzbudzone prądem znamionowym wytrzymują bez ciągłego obrotu.

Maksymalna częstotliwość impulsów, z jaką wzbudzony silnik krokowy przy danym obciążeniu może się uruchomić, bez utraty synchronizacji.

Maksymalna częstotliwość impulsów, jaką może osiągnąć wzbudzony silnik krokowy napędzający określone obciążenie, nie powodując przy tym desynchronizacji.

Maksymalny moment obrotowy, jaki wzbudzony silnik krokowy może uruchomić przy określonej częstotliwości impulsów, nie tracąc synchronizacji.

Maksymalny moment obrotowy, jaki silnik krokowy napędzany w określonych warunkach i przy określonej częstotliwości impulsów może wytrzymać, nie powodując utraty synchronizacji.

Zakres częstotliwości impulsów, w którym silnik krokowy z obciążeniem preskryptywnym może uruchomić, zatrzymać lub zmienić kierunek, nie tracąc przy tym synchronizacji.

Maksymalne napięcie mierzone w fazie przy wale silnika obracającym się ze stałą prędkością 1000 obr./min.

Różnica pomiędzy teoretycznymi i rzeczywistymi kątami zintegrowanymi (położeniami).

Różnica pomiędzy teoretycznym i rzeczywistym kątem kroku.

Różnica pomiędzy pozycjami zatrzymania dla CW i CCW.

Układ sterowania prądem stałym typu chopper to rodzaj napędu o lepszej wydajności i obecnie częściej stosowany. Podstawową ideą jest utrzymanie prądu znamionowego uzwojenia fazy przewodzącej niezależnie od tego, czysilnik krokowyjest w stanie zablokowanym lub pracuje z niską lub wysoką częstotliwością. Poniższy rysunek przedstawia schemat układu sterowania prądem stałym siekacza, w którym pokazano tylko jeden obwód sterowania fazowego, a pozostałe są takie same. Włączanie i wyłączanie uzwojenia fazowego jest sterowane wspólnie przez lampy przełączające VT1 i VT2. Emiter VT2 jest połączony z rezystorem próbkującym R, a spadek ciśnienia na rezystorze jest proporcjonalny do prądu I w uzwojeniu fazowym.

Gdy impuls sterujący UI osiąga wysokie napięcie, włączane są lampy przełączające VT1 i VT2, a uzwojenie jest zasilane prądem stałym. Ze względu na indukcyjność uzwojenia napięcie na rezystancji próbkującej R stopniowo wzrasta. Po przekroczeniu zadanej wartości napięcia Ua komparator przyjmuje stan niski, tak że bramka również przyjmuje stan niski. VT1 zostaje odcięty, a zasilanie prądem stałym zostaje odcięte. Gdy napięcie na rezystancji próbkującej R jest niższe niż zadane napięcie Ua, komparator przyjmuje stan wysoki, a bramka również przyjmuje stan wysoki, VT1 zostaje ponownie załączony, a zasilacz prądu stałego ponownie zaczyna zasilać uzwojenie. Prąd w uzwojeniu fazowym jest stabilizowany na poziomie określonym przez zadane napięcie Ua.

W przypadku zastosowania napędu o stałym napięciu, napięcie zasilania jest zgodne z napięciem znamionowym silnika i pozostaje stałe. Napędy o stałym napięciu są prostsze i tańsze niż napędy o stałym prądzie, które regulują napięcie zasilania, aby zapewnić stały prąd dostarczany do silnika. W przypadku napędu o stałym napięciu, rezystancja obwodu napędu ogranicza maksymalny prąd, a indukcyjność silnika ogranicza prędkość narastania prądu. Przy niskich prędkościach rezystancja jest czynnikiem ograniczającym generowanie prądu (i momentu obrotowego). Silnik charakteryzuje się dobrą kontrolą momentu obrotowego i położenia oraz pracuje płynnie. Jednak wraz ze wzrostem prędkości silnika, indukcyjność i czas narastania prądu zaczynają uniemożliwiać osiągnięcie przez prąd wartości docelowej. Ponadto, wraz ze wzrostem prędkości silnika, rośnie również siła elektromotoryczna (SEM), co oznacza, że ​​wyższe napięcie zasilania jest wykorzystywane jedynie do pokonania napięcia SEM. Dlatego główną wadą napędu o stałym napięciu jest gwałtowny spadek momentu obrotowego przy stosunkowo niskiej prędkości silnika krokowego.

Schemat układu sterowania bipolarnym silnikiem krokowym przedstawiono na rysunku 2. Wykorzystuje on osiem tranzystorów do sterowania dwoma zestawami faz. Układ sterowania bipolarnego może sterować jednocześnie silnikami krokowymi cztero- lub sześcioprzewodowymi. Chociaż silnik czteroprzewodowy może wykorzystywać wyłącznie układ sterowania bipolarnego, może on znacznie obniżyć koszty produkcji masowej. Liczba tranzystorów w układzie sterowania bipolarnym silnikiem krokowym jest dwukrotnie większa niż w układzie sterowania unipolarnego. Cztery dolne tranzystory są zazwyczaj sterowane bezpośrednio przez mikrokontroler, a górny tranzystor wymaga droższego górnego układu sterowania. Tranzystor w układzie sterowania bipolarnego musi jedynie przenosić napięcie silnika, więc nie wymaga układu stabilizującego, takiego jak układ sterowania unipolarnego.

 

Unipolarne i bipolarne są najczęściej używanymi obwodami sterowania, w których używane są silniki krokowe. Jednobiegunowy obwód sterowania wykorzystuje cztery tranzystory do sterowania dwoma zestawami faz silnika krokowego, a struktura uzwojenia stojana silnika obejmuje dwa zestawy cewek z odczepami pośrednimi (odczep pośredni cewki prądu przemiennego O, cewki BD). Odczep pośredni to m), a cały silnik ma łącznie sześć linii z połączeniem zewnętrznym. Strona prądu przemiennego nie może być zasilana (koniec BD), w przeciwnym razie strumień magnetyczny generowany przez dwie cewki na biegunie magnetycznym znosi się wzajemnie, generowane jest tylko zużycie miedzi przez cewkę. Ponieważ w rzeczywistości są to tylko dwie fazy (uzwojenia prądu przemiennego są jedną fazą, uzwojenie BD jest jedną fazą), dokładne stwierdzenie powinno być dwufazowe sześcioprzewodowe (oczywiście, teraz jest pięć linii, jest ono podłączone do dwóch linii publicznych) Silnik krokowy.

Jednofazowy, uzwojenie włączające zasilanie tylko jednej fazy, sekwencyjnie przełączające prąd fazowy generujący kąt kroku obrotowego (różne maszyny elektryczne, 18 stopni 15 7,5 5, silnik mieszany 1,8 stopnia i 0,9 stopnia, następne 1,8 stopnia odnosi się do tej metody wzbudzenia, a odpowiedź kąta obrotu po przybyciu każdego impulsu jest wibracyjna. Jeśli częstotliwość jest zbyt wysoka, łatwo jest wygenerować przestarzały.

Wzbudzenie dwufazowe: dwufazowy jednoczesny prąd cyrkulacyjny, wykorzystuje również metodę przełączania prądów fazowych jeden po drugim, kąt kroku intensywności drugiej fazy wynosi 1,8 stopnia, całkowity prąd dwóch sekcji jest 2-krotny, a najwyższa częstotliwość początkowa wzrasta, można uzyskać dużą prędkość, dodatkową, nadmierną wydajność.

Wzbudzenie 1-2: Metoda ta polega na naprzemiennym wykonywaniu wzbudzenia fazowego, wzbudzenia dwufazowego, prądu rozruchowego, przy czym każde dwa zawsze się przełącza, więc kąt kroku wynosi 0,9 stopnia, prąd wzbudzenia jest duży, a nadmierna wydajność jest dobra. Maksymalna częstotliwość rozruchowa jest również wysoka. Powszechnie znana jako napęd z wzbudzeniem półfazowym.